белорусские пословицы

Ответ от ВероNika[гуру]
Посмотрите среди этих:
Як наша мова: дзе да ідзе, ідзі ды хадзі; а як маскоўская мова: бярэ ды дзярэ, ды і чорт іх разбярэ, хто каго дзярэ
Іжыца, дубец к спіне бліжыцца (аб даўнейшым трудным навучанні па славянскіх кнігах, у часе якога і білі).
-Сказаў бы, ды печ у хаце
- Язык Вільні дапытай = Хто пытае, той не блукае (той не
блудзіць) = Невядомая дарога на канцы языка = Пытаючыся, дапытаешся
- Язык у роце, як чорт у балоце = Хто язык доўгі мае,
таму дрэнна бывае = Языча, языча, сабе дабра не зыча = Языча, языча, які чорт цябе кліча? = Свой
язык горшы за ліхога суседа = Языку дай волю - завядзе ў няволю = Праз язык галаву сцінаюць
- Язык не калодка, ведае, што салодка = Як
клёцкі ў малаку, то па дзве валаку, а як у водзе, то раз, два - і годзе
Горад строяць не языком, а рублём і тапаром
Не навучыцца, пакуль не намучыцца
Добра вучыць таго, хто хоча ўсё знаць.
Калі ты мудры – перамажы мяне доказам.
Не кажы “вучыўся”, а кажы, што пазнаў
Больш я забыўся, як ты знаеш.
без навук, як без рук
гавары, ды не ўсё дагары – 'адчувай адказнасць за кожнае сваё слова'
Слова як птушка: вылеціць – не зловіш
- У дурнога пеўня дурная песня = З дурнога куста і ягада пуста = Які
музыка, такое гранне
- Языком у Вільні, а галавою за печчу = Слоў - на мех, а спраў -
на смех = Каб так смыкам, як языкам = Гультай не чалавек, балбатун не гаспадар
- Вучыся, нябожа, вучэнне паможа = Навука хоць
намучыць, але жыць навучыць = Што замаладу навучышся, на старасць як знойдзеш = Навуку за
плячыма не носяць
- Сядзіць ціха, а думае ліха = Ходзіць ціхенька, а думае ліхенька =
Хто ліслівы, той куслівы = У ногі цалуе, а за сэрца кусае = Ліхі сабака спадцішка кусае = Не бойся
сварлівага, а бойся маўклівага.
- Слова - вецер, а пісьмо - грунт = Што
напісана пяром, не выйме і сякера
- Языком мянціць спіна не баліць = Языком сена не накосіш
= Языковае мліва не гадзіва = Каб так смыкам, як языкам
Белорусские поговорки:
Учись смолоду — под старость не будешь знать голоду
Хитрец говорит, как листом стелет, а в кармане горячий камень держит
Я брешу — словно клин тешу, а ты правду говоришь — будто плот городишь