верш слуцкия ткачыхи

Ответ от Елена Зинина[гуру]
Вельмі часта ў сваей паэзіі М. Багдановіч звяртаецца да мінуўшчыны. Прыкладам гэтага з'яўляюцца вершы «Пагоня», «Кніга», «Слуцкія ткачыхі», «Нашых дзедаў душылі абшары лясоў». Па-рознаму бачыцца мінуўшчына аўтару. У вершы «Слуцкія ткачыхі» — гэта сумны час прыгону, калі людзі былі не вольныя рабіць тое, чаго прагла іх душа. Час, калі прыгонныя людзі цалкам залежалі ад пана, выконвалі толькі тое, што хацелася і падабалася яму:
Ад родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатпыя паясы.
Разам з тым у вершы «Слуцкія ткачыхі» аўтар захапляецца майстэрствам і працавітасцю свайго народа. Слуцкія паясы, выкананыя беларускімі ткачыхамі, успрымаюцца М. Багдановічам як вышыня майстэрства.
Верш "Слуцкія ткачыхі” — адзін з лепшых яго твораў. У ім уваскрашаецца далекае феадальнае мінулае Беларусі, паказваецца паднявольная праца слуцкіх ткачых у час прыгону. Вобраз Васілька набывае ў вершы абагульняючае значэнне. Ён зліваецца з вобразамі Радзімы, становіцца сімвалам народнага мастацтва. Разам з вобразамі Радзімы ў лірыцы М. Б. даецца вобраз народа. Паэт гаварыць аб яго цяжкім жыцці. ”Народ, беларускі народ”.