аудиокнига незагойная рана

Ответ от HunterFeed[новичек]
Тэкля ўжо не надзеялася сустрэць сына. На наступны дзень яна прачнулася вельмі рана, каб у апошнi раз пабыць у доме, дзе нардзіўся Васілька, а потым пайсці да Марыські. Тэкля паела, зрабіла шмат хатніх спраў i пачала збiрацца. Увечары ў дзверы хтосьці пастукаў. Яна здрыганулася, устала і падышла да дзвярэй. Калі жанчына адчынiла дзверы, то вельмі моцна ўзрадавалася. На парозе стаяла Марыська. А побач з ёю быў чалавек, якога Тэкля даўно не бачыла. Не бачыла з таго моманту, калi пачалася вайна. Гэта быў яе сынок, Васілька! Тэкля накарміла iх, напаіла. Яны вельмі доўга размаўлялі. Васiль паведаў мацi пра абаронну штаба, пра контрнаступленне, пра шпiталь. Пасля шпiталя быў накiрован у сваю часць. Калi скончылася вайна, застаўся на некаторы час памежнікам. За добрую службу яго ўзнагародзiлi. Тэкля любавалася i ганарылася сынам.

Ответ от Антон Антонов[новичек]
норм

Ответ от 3 ответа[гуру]

Ответ от 3 ответа[гуру]